əzəli

sif. <ər.> Zamanca başlanğıcı, ibtidası olmayan (əbədi müqabili). Kəhkəşan südlü nəhri andıraraq; Əzəli bir kitab oxurdu mana. H. C.. Bu doğrudur, sevda olur əzəli; Mən şairəm həyatımdan bezəli. Ə. C.. Həyatın əzəli bir qanunu var; İşsiz hünər yoxdur, hünərsiz də iş. S. V..